ellerin beliriyor bir bahçenin serin sabahında.
Şeytan yüzüme üflüyor,
yapraklar adını fısıldıyor kulağıma.
Tam çıldıracakmış gibi oluyorum,
öküzler geçiyor içimden.
Hiç biri trene bakmıyor.
Kilisenin çanı sesin,
dinler değişiyor,tarih değişiyor.
Mirkelam değişmiyor.
-Venezuela yazdım bulmacaya.
Biliyorum şu karşıdan gelen de sen değilsin,
Bangladeş’te idam edilen fikir de.
Balkonuna kuru biberler asan bir mahalle,
Orta Doğu'nun ne olduğunu az çok biliyor.
Anne ses ver, Amerika yılın teröristini seçiyor.
Ben ben ben!
Şaka yapıyorum, yalnızca zalim bir mazlumum ben.
Gülme.
Aslında bende sana ait ne cevherler var daha bir bilsen!
Ayrıca biliyorum,
kilisedeki çan da sen değildin,
nesli tükenen kelaynak da.
‘’Buradan tüm yetkililere sesleniyorum’’
-Allahü ekber.
Anne öbür odada kıl, haberleri izliyorum.
Babam burada olsa şey derdi,
‘’Şu yetkililer de iyi işiten sağırlardan!’’
Aha Kobane düştü!
Ay bardakmış.
Aslında babam burada, ama kendisi işitemeyen sağırlardan.
-Evet sayın seyirciler bir ana haberin daha
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder