Sintidi meni akl, odur ki daşın atdın,
Aşkın eteğinden yapışıp, matlaba çatdım.
İksir-i cevanlık ne yaman çıhdı elimden,
Gaflet yuhusuymuş,
uyadan olmadı, yatdım.
Canan ile canın meseli nur ile, nardı,
Yandım oduna, ta bele mazmunu yaratdım.
Hüşyarlığın resmini sermestden öğren,
Bahtım yuhudan duymadı, aşk ile uyatdım.
Numandı felek, çoh bilen insanda Sinimmar
Adem kimi men cennati bir buğdaya satdım
Gönlüm şişedi ayna tekin sahla elinde,
Sınsam göreceksen günü bir gün kana batdım.
Mağrur olan zerre, güneş valsına çatmaz,
Derviş yeter maksadına atsa bir adım.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder