Nefesten bir kırlangıç
odama kaçtı, çok duvar
İntiharım bir ağaç arar
Gördüğümden beri
gözlerimin kördüğümünü.
Yaz sabahları
vuruldu üstü başı çiy.
İyinin düşüşünü
düşledim.
El kıpardamadı.
Bu
Hafifliğin
sancılı doğuşu.
Sakalımda kalan
Hayali, ağzıma attım.
Dişlerim güler midemde
ve acı baki.
Hayal dünyama
sığdıramadım kendimi
Her geç gece
doğmuş bir kırlangıç
ölür avucumda
nefes nefese
Ölmek zor mu
kolay mı ölmek?
Faydasız dualarda sorun
mermere kazınan tarihlere.
Yaşamanın görecesinde
burnumun ucu kayıpken
göz arpacıklı ve kısık
geleceğe aşık.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder